Vallen en opstaan
en hier blijf ik
in gedachten
voor me uit
staren
waar de
pieken van fonteinen
vrolijk opspringen
en als
kristalheldere
glaspijpen
in een grote
boog verdrietige
druppels weer
naar beneden
vallen
wat ik
graag zou
willen weten
lijkt het jou ook
niet fijn om
als zo'n piek
van een fontein
te mogen
zijn
steeds
weer op te
mogen veren
Zie ook: http://www.freeartandbeauty.exto.nl
Schrijver: Elize Augustinus, 19 juli 2017
Geplaatst in de categorie: filosofie
Zo springt uw gedicht eruit. Prachtig.