inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.356):

Vallen en opstaan

en hier blijf ik
in gedachten
voor me uit
staren
waar de
pieken van fonteinen
vrolijk opspringen
en als
kristalheldere
glaspijpen
in een grote
boog verdrietige
druppels weer
naar beneden
vallen
wat ik
graag zou
willen weten
lijkt het jou ook
niet fijn om
als zo'n piek
van een fontein
te mogen
zijn
steeds
weer op te
mogen veren


Zie ook: http://www.freeartandbeauty.exto.nl

Schrijver: Elize Augustinus, 19 juli 2017


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 140

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Walter Tack
Datum:
20 juli 2017
Zoals de fontein het vallende water weer opvangt
Zo springt uw gedicht eruit. Prachtig.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)