inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.588):

Dicht bij het voorbije

ik reikte mijn hand
en zij, zij legde haar broosheid
in de dragende palm
en toonde aderen
van bejaarde schoonheid

de hoge zetel waarin zij zat
met gewelven aan beide zijden
op hoofdhoogte
en kussens die haar droegen,
doch nauwelijks steunden
( ze was statig van aard,
zodat ze niet leunde)
toonde wat nog aanraakbaar was

haar lijf vertoonde
de voorbode van droogte
doch haar stem was luid
en zuiver van klank
de ogen spraken echter
in onze ontmoeting
van berusting, zachtheid
en geduldige dank


Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 22 augustus 2017


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 123

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
K. Bladzij
Datum:
26 augustus 2017
Teder gedicht.
Treffend gezegd:
'haar lijf vertoonde de voorbode van droogte'
'zo zeg ik' kan weg.
Naam:
Hanny van Alphen
Datum:
23 augustus 2017
Wat vind ik dit een prachtig gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)