Herhaling

We waren in een nauwe duinpan weer,
droog helm prikte,
en keken naar de gladde zee
en één lange rand van schuim en golven,
hoe rollend ze de volgende bedolven
ik vroeg vaag over het herhalen van dingen
hoe lang hoe vaak,
jouw gedachten daar ook heen gingen.
weleens. Nee.

Je lijf dat lekker, altijd graag
een-in-de-zee en spel van
nat en glad, een-heen-en-weer
een zitten, staan en bukken
en dan daarna gewoon weer kleren aan,
zien we hem daar staan
we groetten, praatten
en jij wou weer opnieuw.
Maar we hebben 't zo gelaten
liepen langs het water terug.

En in de tram, vol jongeren, de ruit
zie ik, verward mijn haar, me staan,
voel ik me hierin passen?
In deze laan waar vader zijn laatste jaren
'k er wekelijks wel kwam
geen ouders meer maar zelf geworden
nu kom ik er voor jou
de setting wel volwassen?
Of nog zoveel in te- en herhalen,
kijk ik naar
een jong en kussend paar.

emoties

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 154