gaandeweg
ik leg de weg naar
berusting slenterend
soms dralend af
gaandeweg begon ik
aan wat ik nog niet
eens zo lang geleden
later noemde
het is het afscheid
van hoge woorden
en vervlogen jeugd
van het ongrijpbare
verwaaide leven van
verloren dromen
het is de onbekende
weg die me in het
duister tasten laat naar
barsten en scheuren in de
binnenkant van mijn ziel
allengs slecht ik
de hoge muren
neem ik afscheid
om het wezenlijke
in mezelf ten laatste
te ontmoeten
Geplaatst in de categorie: afscheid