ik toon
ik toon mijn verslagen ziel
dewelke mij telkens schoffeert
wanneer mijn innerlijk zwijgen
zich opoffert aan de beweging
van de dag, die weer ontredderd
langs de oneindige horizon
telkens tracht om balans vinden
- ergens tussen hemel en aarde -
er hangen graven tussen de grauwe nevels
waar de dood zichtbaar in een snijdende taal
wordt onthaald door alles wat in mijn adem
is ontvloden en zich verschanst voor de
moed van weer een dag
Geplaatst in de categorie: emoties