Getijdenperikelen
Als ik kleumerig ga over het zandpad
En even sta te kijken bij een uitgestorven poel
Denk ik nog weemoedig aan de zomer
Toen was ‘t wat droger en geen modderboel
Stonden de bomen weelderig vol lover
En boden schaduw voor de warme zonneschijn
Nu staan ze langs ’t pad, kaal als ik, te kleumen
En ik denk; “Laat ’t maar gauw weer zomer zijn.”
Zie ook: http://www.keetweg.nl
Schrijver: Egbert Jan van der Scheer, 19 december 2017
Geplaatst in de categorie: jaargetijden