Superieur intellect
Onbegrensd komen van gaan,
op de weg van oneindig reiken.
Kracht van kunnen van bestaan,
die toch niemand kan bereiken.
Neerkijkend op opkijkend oog,
wachtend op het klimmend oor,
dat niet weet door te breken,
alsof zijn kunnen is bezweken.
Zwemmend in de simpelheid der dingen,
lijkt het te verdrinken in zijn gaan.
Het brein staat erboven en ziet het zingen,
van hen die zich verliezen in hun bestaan.
Sprekend met fluwelen woorden,
maar geen oor kunnen bekoren.
Bron van kennis en intellect,
die niemand ooit iets zegt.
Ze brengen wat ze brengen,
ze doen wat ze doen,
ze gaan waar ze gaan
en toch blijven ze waar ze blijven,
tot ze hun verloren zijn verliezen.
... Fluisteringen van de donkerste schaduwen ...
Schrijver: Dani VlijmInzender: Ivana Draganovic, 29 december 2017
Geplaatst in de categorie: maatschappij