inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.926):

Remco Campert in het oog

Een jongetje en een meisje staan in een hart van voorjaarszon,
elkaar ontwijkend
te wachten op de tram.
Zij zeventien, hij achtentachtig
en allebei zonder woorden.
Hun blikken zijn poëzie zonder stem.

Tussen zijn vingers als gebroken sigaartjes
trilt een sigaret naar kapotte onderlip.
Majestueus traag in gebaren vol verlegenheid.
Zij is wordt overvallen met vertederd begrip.

Onwetend dat hij met de rook een gedicht inzuigt,
vanuit een noodzakelijk ontroerd zijn,
de bijna stervende die enkel buigt
naar het prille leven.

Wild woekerend oorhaar likt haar jonge zuchten,
overhangende oogleden bekijken een hemelsbrede horizon.
Haar voorland: onbeschreven voorjaarslucht,
maar ze kent het dichtwerk dat hij eens in verzen zong.

Als tienerjongen vol waanzinnig vuur van verlangen,
wat beslist vonkt onder de as
en kalm blinkt in zijn laatste vuur.
Zij kent slechts deze jongen toen zij hem voor lijst en leraar las.

De bellende tram brengt het jongetje thuis
en het meisje naar het open veld.
Wat hij denkt en voelt is enkel kuis,
zij neemt mee zijn milde vragen.

Het is die rijpe interesse die haar heel licht stuurt.
Op dat kruispunt snijdt dit gedicht;
waar zij open kijkt en hij beschouwend gluurt:
het leven is verrukkuluk en immer jeugdig licht.

Zij stapt in met losse heupen en dartele tred,
het jongetje met stok en een geest van elastiek.
Tussen hen in schuift 70 jaar levensspel.
De dood is geen noodlot, deze jeugd kent geen tragiek.


Zie ook: http://www.rikvanschaik.nl

Schrijver: Rik van Schaik, 27 januari 2018


Geplaatst in de categorie: film

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 299

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)