Psithurisma

De zachte bladeren woekeren mee
Als een penseelstreek van de schilder
Als een zeezucht die steeds gewilder
is door de mannen varend op zee

Het krakende gewaad van het bos
Met als kleur een authentiek groen
Of bruin in de dagen van toen
Zo beweegt zij in haar schoenen van mos

Rustend op de stille wind
Een stem zo zoet als dat van een verlegen kind
Jaren verdwenen maar nu zo dichtbij
Ik weet gelijk, ja dat is zij

"Hoor je me zachtjes blazen?" vraagt
de wind. Zoals jij de vele dagen draagt
De blaadjes, even perfect op een rij
Dan weet ik meteen, dat ben jij

liefde verlies natuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 82