paskamer
levenloos wit marmert wangen
het licht gaat gepaard
met wat ogen willen zien
er hangen harde haren
rond een uitvergroot hoofd
begeerte dooft op slag
de hang naar meer is verdwenen
in het wenende licht
één vierkante meter grond
beweegt rond afgetobde voeten
het gezicht in ruw geplooide
lijnen, zij verdwijnen
in een welgevormde lach
TL,
het lijkt wel of jouw kilte
schoonheid absorbeert
(of zie ik dat nu verkeerd?)
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...dicht.php?fotogedicht=paskamer
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 15 maart 2018
Geplaatst in de categorie: psychologie