inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.932):

de stilte voorbij

als de stilte valt
in 't voorbijgaan
is het moeilijk op te tillen,
bevroren is je gestalt'

je wilt het zo graag pakken
omhelzen en... en zoveel willen,
in een ontvankelijke houding staan
doch je ontwaart enkel lamme takken
en het luchtledige is niet te verslaan

op dat moment heb ik weet
van het bestaan
je voelt geen binding met
het geluid achter de grens,
zo lijkt
je voeten verzetten geen stap,
aast mijn hart weer
op een valse wens

het is wachten,
je van tijd ontdoen
en als dan de rust is ingekeerd
aanvaard ik mijzelf weer,
ten volle, zo blijkt


Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 22 mei 2018


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 153

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
23 mei 2018
Jezelf dan weer aanvaarden... Mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)