inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over vriendschap

netgedicht (nr. 525):

Vogel

Vogel te zijn
je vleugels...
uit te slaan


Schreeuwend
te scheren
over golven

en stil te staan
als zee
je tot de veren komt

Met eb en vloed
op te groeien
de stand van de maan

De 'schoonsten der schepping'
in hun bijna- naaktheid
te zien staan

De handdoek...
te zien vallen
in nat zand.

Schrijver: Harry C.A. Daudt, 23 november 2018


Geplaatst in de categorie: vriendschap

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 304

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
10 december 2018
Vogel te zijn, vrij...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)