680 resultaten.
Vriend van de onbekende
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
199 Waarom zou ik boos op jou zijn
we hebben niets meer dan onszelf
in ongeschreven woorden
onmisbare gesproken taal
troostend en zoekend
vriendschap, zielsverwantschap
en het zijn op zich geen wanen
omdat werkelijkheid anders toont
het begint bij de onuitputtelijke bron
op een plek tussen hemel en aarde
daar schat je alles op de juiste…
Vertrouweling
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
139 Het wortelen van onze vriendschap
kost de nodige moeite
nu de weg naar dichterbij
plaatsvindt via jouw hart
maar op het dromerige slingerpad
naar jouw vergeten niemandsland
verbindt zelfs mijn
meest eenzame stilte
de eenvoud van jouw dromen
met een nauwkeurige werkelijkheid
die ik met mijn beladen verleden
als onbestaanbaar had…
Onverschillig heelal
netgedicht
3.3 met 7 stemmen
116 De voorzichtige inschatting dat je mij
vanwege jouw vaak grenzeloze
grapjes doet denken aan een clown
komt niet voort uit onverschilligheid
ik ben een fan van de vrolijkheid
van komieken, ze geven het leven bravoure
en zorgen menigmaal voor lachsalvo's
perfecte echo's voor het ego
het is meer dat ik jouw verdriet
nu beter begrijp door jouw…
blauwe Brinta
netgedicht
2.6 met 7 stemmen
169 de ongewisse tijd voordat hij verdwijnt
uit de gewraakte lichtvlekken
wil hij zijn tong voor ’t laatst branden
aan de verleden schoonheid
gedienstig zal hij ’t beëindigen
al blijft ‘t ver van zijn bed ‘n showelement
en de godverdomse grote bekken in de kerk
vallen verstandig stil
in ‘n oogwenk ‘n papaiea
fluisterend in haar oor
die hen…
O vriend, gij zijt mij morgenlicht
netgedicht
3.2 met 6 stemmen
230 O vriend, gij zijt mij morgenlicht,
dat blinkt op dauw en bloeme,
gelijk de zon, die zachtjes richt
haar stralen door de zoeme
van ’t leven, stil en wonderlijk,
waar gij mij zijt nabij,
en ’k wandel, stil en kindergelijk,
uw schaduw naast de mij.
Hoe zoet is ’t, in den avondstond,
te rusten aan uw zij,
te spreken zonder grootse mond,
maar…
Zal je dragen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
237 Warme wind blaast zachtjes door de haren,
heb vlinders zomaar op mijn hand.
Nee vandaag mag ik zeker niet klagen,
al mis ik wel het verre tropische strand.
Zolang mijn voeten me willen dragen,
loop ik nu alsmaar verder van huis.
Ik zal het jou ook steeds weer opnieuw vragen,
al blijf jij liever lekker thuis.
Kom laat ook jouw haren wapperen…
After Valentine
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
166 Ik mis m’n ring en ik mis soms jou
Maar een ring is een ding
En jij een warm mens
aan wie ik me warm in de kou
In wie ‘k me verkillen kan
als het te warm
Me rijk voelen kan
als ik arm
Jij die altijd verzint
voor een machine, auto,
vrouw of een kind
Die ‘k altijd kan appen
jij, achter ‘t stuur,
zelfs als jij aan ‘t zappen
terug apt…
Uit stille hoop verzonnen
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
243 Je brengt mijn schaduwkant naar de oevers
van de rivier, waar de hoofdstad
uit een spiegel drinkt
vol intieme handelingen
met een dronken volkszanger
op hoop van zegeningen
de beide longen in de wind
ogen naar de horizon
uit stille hoop verzonnen
dit is de nacht, hier is mijn dromenland.…
Vredesdromen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
160 Dromen wil ik over tijden
die slechts vrede brengen op aarde
wars van menselijk lijden
alleen voor ieders eigen waarde.
Nooit meer verschil in rang of stand
alleen vreindschap en vertrouwen
vijandschap bestrijden hand in hand
samen aan betere toekomst bouwen.
Een droom die ik wil verspreiden
over de wereld, over landen
een wereld vrij…
stilte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
499 waar licht komt
is stilte in mij
even niets
dan warmte
waar de weg gaat
kom jij op mijn pad
wellicht ooit
in mijn hart…
Licht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
251 Er is genoeg licht
De zon schijnt onaflatend
maar alleen waar wij
hem binnen laten
Er is genoeg licht
om ons terug te brengen
tot mensen die uit
verwondering elkaar
weer kunnen vinden
Er is genoeg licht,
maar de gordijnen
zijn nog dicht…
Mussenvriend
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
390 Laten we het eenvoudig houden
zeg je tegen haar, mussenvriend
nu de vriendschap liefde nodig heeft
omdat armoede om zich heen grijpt
en je nodigt haar uit
voor een verse kop thee
ze heeft haar pantoffels meegenomen
en een zak knapperige graankoekjes
in de tuin spelen de mussen
met de schaduw van de bomen
jullie praten over regen en wind…
Vriendschap
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
434 Mijn vrienden zijn op afstand
dezelfden gebleven, voor mij
brengt terugblikken geen maren
vanzelfsprekend ‘doodgewoon’
ontsluiten ogen werkelijkheden
zonder ze te hoeven afvragen
en waar onze gedachten
aan blijvende vriendschappen
onaangedaan zijn gebleven
vind ook jij mijn vriend
een gestreeld hart.…
Wederkeer
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
370 Ik wil een zee zonder golven
En strooi rode bloemblaadjes
in een rimpelloze oceaan
Ik breng een ode aan het water waar
alle rusteloze rivieren in uitmonden
Om zich vol goede moed te herpakken
en slagregen en miezerbui te worden
in Noorwegen, stille sneeuw in Siberië
Bluswater in verhit Griekenland,
wijwater in een grote kathedraal
De…
[ Ik wil je graag zien ]
netgedicht
2.7 met 7 stemmen
280 Ik wil je graag zien,
dat is alles, je hoeft niet --
gezellig te zijn.…
[ Zij zoekt mij steeds op ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
297 Zij zoekt mij steeds op
om met me te praten, want --
ik ken haar leven.…
En als ..
netgedicht
2.8 met 5 stemmen
322 en als ik overlijd,
sluit dan eerst mijn ogen
voor het licht van de wereld
en kijk daarna dan eventjes
voorzichtig in mijn mond
want alles wat jij graag
nog had willen horen
maar ik niet durfde te zeggen,
ligt op het puntje van mijn tong…
Havenlicht
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
293 We liepen op de dijk
Je wilde zwemmen
de laatste zomerdag
O, die betweterige weervoorspellers
en alles wat betweterig
Maar toen we ‘t wilde water zagen
besloten we te lopen tot de haven
De lisdodden wilde jij,
die moeilijk los te krijgen
Op ‘t havenhoofd dat volgegroeid,
met rozebottels,
de planken van de steiger los
daar, aan…
[ Ik hoef me voor hem ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
218 Ik hoef me voor hem
niet netjes aan te kleden --
hij is een huisvriend.…
Roos
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
283 Ik nam een roos
van mijn struik mee
waarvan ik haar
al zoveel had gegeven
Legde die op de tafel
Er zou iemand psychometrie
met bloemen doen
Ze pakte mijn roos, beschreef me
Daarna vroeg ik haar over haar
die nu in een hospice
op was genomen
Ze zei dat ze rustig en vredig was
dat ze contact
met me opnemen zou,
zodra z’overgegaan…