inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 66.580):

Stad,vrucht van eigen spiegel ?

Stad wat het eerder was van stinkend water
het geloof het stof verjoeg van eeuwen,
gedompeld in een verhaal soms ingetogen
soms gelogen in schuilkerk van de taal.

de wachters van de grachten hun huizen
kronen over de hoofden het plein bespot,
beklad door duiven waardoor de beelden
levend bleven in de mondiale moraal van
overvolle gevulde pleinen en terrassen

uitgelicht in het spoor van hen die in het lot
zijn uitgetreden, verwaaid door de geest en
symboliek, begeleid door de gilden van de straten
adem stokt door vergulde gapers, een ironisch
genot verwekt uit een onverwerkt verleden

het vruchtgebruik van de tijd is volbracht
onbestemde roerselen verlaten in zijn kracht
gevangen zich oprichten als de wind de staart
van de weerhaan op de toren raakt

een gulle kastelein mij het laatste drankje schenkt
tegelijk met de eerste krant uit de spiegel van de nacht,

dwingende actualiteit waarin de waan van
een herhaalde morgen zich herdenkt, soms
onverwacht verwacht wordt uitgestort.

... Illustratie: Stadsbeeld.com ...

Schrijver: Pama, 18 januari 2019


Geplaatst in de categorie: filosofie

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 43

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)