inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 66.882):

Hoor je die stille stem

Met de huidige wind, uit dit zonnige gloren
zijn weer een reeks nieuwe kansen geboren.

Ik kijk naar het talud verander in dat grasgroen,
kijk daar naar een kleine bloem, mag vervolgens
ook lila wiegend als krokus een lentedansje doen.

Zal leven steeds zo zijn tot in de eeuwigheid.
Wat is vreugde en wat kwaal in ons bestaan,
we zijn toch allen ooit uit één geest ontstaan.

Waar elke dag wel iets van verzoening bracht
als je oog hebt voor geuite liefde
in de vorm van verwonderlijke natuurlijke pracht.

... Het talud is het schuine vlak langs een weg, watergang of van een dijk ...


Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman

Schrijver: annemieke steenbergen, 25 februari 2019


Geplaatst in de categorie: landschap

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 65

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)