inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 66.921):

Nachten zijn moeders

De nacht fluistert verhalen,
die ik alleen in stilte horen kan.
Ik luister.

Mijn ziel vertoont beelden,
en leert me kijken in het duister.
Ik zie.

De nacht maakt me sprakeloos,
en leert me nieuwe woorden spreken.
Duister spreekt een taal van licht.
Ik fluister.

Nachten zijn als moeders.
Moeders die nieuwe dagen baren.
Dagen waarin we in liefde leven kunnen.
Dagen waarin ik in vrede leven mag.


Zie ook: http://www.albertweijman.nl

Schrijver: Albert C M Weijman, 1 maart 2019


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 81

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
catrinus
Datum:
23 juni 2019
een juweeltje
Naam:
Jeroen Splinterman
Datum:
3 maart 2019
Wat een mooi gevoelig gedicht. Graag gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)