inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 67.101):

Kind in niemansland

Alles om mij heen beweegt
in de onbewerkte grond,
onevenwichtig verhaal in een
verzwegen landschap, broosheid
tekent halo’s rond kinds zonneogen,

die net als ik aan het felste licht
steeds weer moeten wennen,
alleen de aanhouder bouwt op een
twijfelachtige zekerheid, het blijft
een zware strijd, door ethiek geslecht

kern van niet te stuiten herinneringen
van onbevangenheid, verlies betekent
angst wat doorsijpelt uit alle denkbare
symbolen, onze kinderen vertolken hun
oneindige dromen gericht op dat

ene stipje op de horizon, een weg
waar alles eindigt en ooit begon
muren en barrières zullen breken,
herhaald door mensheid opgericht,
zij berijden het licht met gouden

drietanden die hun vechtlust
ondersteunen, de kleinste handen
wassen het water van de toekomst
de droomrozen door liefde uitgezaaid
de kiemtijd is niet bepalen, door traagheid

van de incubatie van duurzame leefbaarheid
ondanks alle beloften blijf ik nog steeds
dat verwonderde kind in niemandsland.

... Illustratie: Bron ArtTwist ...

Schrijver: Pama, 21 maart 2019


Geplaatst in de categorie: milieu

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 60

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)