inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 67.255):

Vriendin

Vriendin, je ogen stralen niet
De sprankel is totaal verdwenen
Je levensvreugde nam de benen
Dit aan te zien doet ons verdriet
Je lijkt gehouwen uit graniet
En niemand kan je hulp verlenen
Vriendin, je ogen stralen niet
De sprankel is totaal verdwenen
Het is alsof je niets meer ziet
Je had een schrijver in je genen
Van schrik begint nu ons verstenen
Het zwart wint het van coloriet
Vriendin, je ogen stralen niet

Schrijver: Anneke Haasnoot, 8 april 2019


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 71

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hanny van Alphen
Datum:
8 april 2019
De juiste snaar geraakt, mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)