Verdwijntruc

(voor Sophie Heesen)

In het zwart op jouw stoere, zwarte
racefiets snelde je voorbij. Een vorm
van afschermen. Sfinxachtig.

Op zoek naar hem, die je zo intens blijft
missen. Die nu anders verschijnt, maar
nog dieper verbonden.

Vanaf de bank voor het oude stadhuis keek
ik naar de zangeres in het groene jurkje.
Ze gaat naar Zuid-Frankrijk, vertelde ze.
Misschien mogen we mee.

Je keek somber. Je had geen tijd.
De rampspoed zat jou op de hielen en
niemand zag jouw worstelingen.

Jouw schoonheid zal niet verwelken,
maar herrijzen met de Godin, die
als een adelaar over jou waakt.

Ik wachtte tot je dezelfde route
terug zou nemen, maar je bleef weg,
zomaar als die zangeres achterna.

verdwijntruc zangeres

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 71