Netgedichten

netgedicht (nr. 67.845):

Evenwichtskunstenaar

als een koorddanser
balanceer ik op de lijn
die leven heet

de ene dochter in de ene hand
mezelf in het midden
en in de andere hand mijn andere dochter

geleidelijk lopen wij
stapje voor stapje
twee stappen vooruit, één terug

samen doorstaan we
weer en wind, donderwolken
en zonneschijn

nadat jij bent weggegleden
uit ons midden, is ons leven
onbetrouwbaar geworden

is niets meer zoals het lijkt
zo zijn we dagelijks opzoek
naar een nieuw balans

en stappen wij opnieuw de wereld in
waarin wij jou altijd mee zullen nemen
want zonder jou was er geen wij