terug bij het huis
de witte veranda van hout
het kanten vlasdun gordijn
en het ontruimde plankier
met rieten stoelen
over alles is gepraat
de drempel brengt een
hoorbaar stille kamer
in het midden staat een tafel
bij het raam de zilveren schaal
met rozen bloeiend tegen
het breken van de tint
de klok met lange tikken
soms vergeten dan weer
indringend aanwezig
en als het middag is hoor
je de aanslag op de piano
lichte ivoren veren
in gewichtloos goud van
het glas en lood venster
struiken groeien in de tuin
de zeis van mijn opa
had niet meer het gras in
halve kringen kort gesneden
de schaduw van de boom
zwaar in een verloren zomer
waarvan ik al afscheid
had genomen.
Geplaatst in de categorie: tijd