Blanke pit of..?
In het vruchtvlees van herinneringen
huist de blanke pit van onze tekst, ook
verbaal in zachte en tevens harde kern waarin
ik mij herken, als ziener naar het lot, ontvankelijk
van een gewortelde daad, als het in goede aarde valt
zoek de sporen in een verklaring naar die
oorsprong als pril begin van oorzaak
en gevolg, vertolkt in causale feiten
van instinct, goed of slecht gezind, maar
door onbewerkte aarde dieprood getint,
geweten wrikt zich uiteindelijk naar boven,
schiet wortel tot aan een denkbeeldig glazen
dak, waaruit je de sterren overziet , die zich
uitvouwen en waaruit nog veel te leren valt , een
geschiedenis die net wat anders is omschreven
overspoelt door beelddromen met overvloed en
in de bizarste fantasieën en ideeën waar geen end
aan komt, tot ik onverhoeds wakker schrik in
de ongeschreven eigenheid van onze partituren,
waarin ik geen verweer meer in herken, en
wordt de kleur van het blanke zaad misvormd.
... Illustratie: Bron JeroenBosch.nl ...
Schrijver: Pama, 13 juli 2019Geplaatst in de categorie: filosofie
Is dit beeldrijke, verbeeldingrijke gedicht trouwens een beschrijving van de psyche van Jeroen Bosch?...