De nacht een nikab
Overdag schuilend,
verborgen, ontheemd
zijn de rijen vervreemd
van de wens die men had
om zich hier te vermeien
Marsman gaf Holland
de stem mee van water,
hoe vreemd en ontheemd
klinkt een halve eeuw later
de stem van de wind
over steppen, woestijnen
en over de bergen
steunend en zwijgend
onneembaar de rots
van 'n onwrikbaar bewind
de nacht een nikab
met een halve maan
schuifelt zij verder,
de boerkaravaan
schuilend, verborgen,
ontheemd zijn de rijen
vervreemd en verweesd
om zich hier te vermeien
11 augustus 2019
... In reactie op 'Kijkend naar Holland', het gedicht van Hanny van Alphen van vandaag ...
Schrijver: Olean, 11 augustus 2019Geplaatst in de categorie: maatschappij
Migranten 1.0 met 1 stemmen 
63
63
Geef je reactie op deze inzending:
het is alleen wat pijnlijk om te zien
dat geen dier draagsters weten wil hoe Mien
zo Dol en vrij, bazin in eigen buik,
hier als vrouwen geëmancipeerd
zich aan die grote vrijheid wilden laven
en zich ontwikkelden in plaats van 'slaven'.
Ik heb begrip (zie regels 14-15)
voor hun lot, hun wieg, hun weg van lijden
maar: 'when in Rome, do as the Romans do'
moet dat ten koste gaan van 'vrije meiden'
dat onderworpen, slaafs nikabgedoe?.....
die ons tot angsthazen heeft bekeerd?