mijn onaantastbare
ik zie in jouw
getekend aangezicht
de warmte die sprak
aldoor de jaren heen
en verspreid naar ieder
die naar je keek
en op je ziel was gericht
doorheen een lach
of stil geween
je lijf oogde week
maar sterk was het licht
dat kleurde als vanzelf
je was ook een deerne
een liefelijk wicht
dat de aarde betastte
op zoek naar je eigen kern
in de bodem van het bestaan
waar de ochtend je belastte
Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 9 september 2019
Geplaatst in de categorie: liefde