Ik wandel.
De geuren van de bladeren
zijn machtig tertiair,
ze doen me naar Bordeaux verlangen.
Het middaglicht is magnifiek
en herfstig performant,
alsof het bang beseft,
het wordt al gauw door donkerte vervangen.
Ik wandel en neem afstand
van besognes en van vragen
die ook deze dag belagen.
Zo blijf ik uit het drijfzand.
Er lopen ganzen op mijn pad,
ze bijten noch ze gakken.
Ze duiken spoorslags in het nat.
Ik blijf gespaard van ongemakken
Ik wandel van het pad af,
mijn enkels in de bladen.
Wat is het toch weldadig,
zo in de herfst te baden.
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: jaargetijden
herfst 3.0 met 3 stemmen 
261
261
Geef je reactie op deze inzending: