Mijn mensen
Zo ken ik mijn mensen,
hun hoeden zullen scheef staan,
hun wenkbrauwen zullen fronsen
als ze mij weer pijn gaan doen.
Ook ik zal niet meer werken
op het erf van tante Maggie,
want de knechten dragen knuppels
en de honden hebben tanden
zie ze blikkeren in de late avondzon.
Haal doeken, haal zwachtels
Zorg voor mercurochroom
Want ik ben aan het bloeden
en morgen ben ik dood.
Geen tranen voor me liefste,
die zijn aan me verspild.
Maar kus me nog een laatste keer
Mijn lichaam is nu schoon.
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: psychologie
mensen 5.0 met 1 stemmen 
180
180
Geef je reactie op deze inzending: