Bevrijding (opgedragen aan Theresia)
De dood van een liefste sluit ramen en deuren.
Een donkere ruimte waar alleen valt te treuren,
is dan het enig jou overgebleven toegangsoord,
waarin je met je verdriet niet wil worden gestoord.
Het leven daarna is slechts een stuk op het toneel,
want elke blijk van vrolijkheid voelt als één teveel.
Uit zo'n diepe somberheid kun je niet ontsnappen:
de weg is lang en steeds zwaarder worden je stappen.
Tot jij in mijn leven kwam en een wonder verrichtte:
je bracht een lamp die mijn hart plots verlichtte,
verdreef uit mijn herinnering de zwarte donkerheid.
Licht kwam er en weer oprecht gemende jolijt.
Mijn leven kwam weer helemaal opnieuw op gang,
daarvoor zal ik je altijd danken, mijn hele leven lang.
Geplaatst in de categorie: verdriet