inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over liefde

netgedicht (nr. 9.235):

Beginselen

De beginselen begreep ik
voor handen uit hemelse bron

schaduw zonder verlangen
zonneschijn in schemerstilte

hoorde ik jouw naam, onuitspreekbaar
alsof er niemand jou werkelijk kende

was je alleen, soeverein en stoer
teder aangetast door sentimenten

riep je mij naamloos
terug in het verleden

de beginselen ontroerden mij
jij was mijn onbestemde vizier.

Schrijver: Violette Zandheuvel, 16 februari 2020


Geplaatst in de categorie: liefde

4.8 met 17 stemmen aantal keer bekeken 103

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ruurd van der Weij Fortin
Datum:
17 februari 2020
Zolang beginselen alleen beginselen zijn
en geen dogmatiek,
zijn ze als leidraad heel fijn,
anders maakt het je ziek.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)