inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.137):

Nieuwe start

Zo begin ik aan een nieuwe start,
op een heel droevig sentiment,
met jou nog heel diep in mijn hart,
dat, zegt men, vanzelf wel went.

Duwt men mij in de rechte voor,
waarvan ik de ploeg niet wil weten.
Heeft dan niemand meer door
dat ik jou echt niet wil vergeten.

Worden de tranen die ik om je laat
allemaal gevangen in een vergiet,
tot een druppel op een hete plaat,

die sist hé laat haar nu maar gaan.
Gun mij toch mijn diepste verdriet,
ooit zal ik er heus wel weer staan.

Schrijver: Ruurd van der Weij Fortin, 1 maart 2020


Geplaatst in de categorie: verdriet

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 67

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
catrinus
Datum:
2 maart 2020
mooi verwoord Ruurd. Verdriet heeft tijd nodig voor verdunning

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)