Personificatie?
Een vacuüm waarin ik moet berusten
vaar ik in de schaduw van het licht
waarin je de werkelijkheid bewaart,
geluidloosheid als oog van een orkaan,
ik kan er moeilijk tegen dat je van
gedaante wisselt, daarvan ik vrijwillig
moest vervreemden, windstilte waaruit
ik de kracht van je moest lenen,
niet uitlegbaar dat zaken ook onbegrijpelijk
kan zijn, de vrijheid te ontlenen niet alles
te begrijpen, hoe het komt dat ik jouw vertrek
onverdraaglijk kan dragen zonder pijn
het creëert de link tussen zon en maan
koppelt de liefde aan onsterfelijkheid
los van barrières maar dat ene woord blijft,
waaraan blijven we mede – en schatplichtig
maar blijkt soms als smet op de realiteit,
zich daaraan te onttrekken is slechts de schijn
als onderdeel van personificatie van de tijd.
... Illustratie: Bron: S.Dali ...
Schrijver: Pama, 2 maart 2020Geplaatst in de categorie: filosofie