Ons verloren paradijs ?

Op het speelplein van de steden en de dorpen
wordt de voorspelbare eindigheid uitgewist,
gedenktekens van de oude tijd, ook die van
wanhoop en extase, tranen lekken uit werelds
ogen door scheurtjes van de dageraad,

schudt aan de magere stammen van de levensboom
tegenspoed kerft zich in stenen, voorspoed als fossiel
als die de glans van de zon doorstaat, zal wenen
uit het water, zijn niet aflatende dorst te lessen
waardoor in een onzekere toekomst bressen slaat.

misschien een utopie als vruchtbaar land, waar een andere
kiemzucht uit ontstaat, met een overlevingskracht nog
kwetsbaar, maar in tijd sterker dan verwacht, als je daarin
gelooft blijf je uitverkoren, zelfs in een verloren paradijs
moet je het verlies nemen, al komt er veel voor terug, een

om met elkaar in creativiteit en duurzaamheid te delen
als we daarmee worden ingeënt worden we vanzelf resistent.

... Illustratie: DoneorDone ...

Ons paradijs?

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 3 stemmen 312