inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.761):

Onsterfelijk?

Mijn lemen voeten in de levens oceaan, een ode
aan vergeten goden en op de longen van de wind en aan
perkamenten wijzen in de as van vliegend vuur , schimmen
die elkaar in geblinddoekte spiegels omarmen

de aarde kiert door de magma van haar vruchtbaarheid
brengt spijzen op de plank en ook van niet ontdekte plagen
de oude magiër tekent de toekomst in de dauw van morgen
koudvuur ontvlamt achter de wimpers van de zondeval .

In dit getijdenwerk van brandende sterren ontspringt
de geest van het ongeboren verlangen, daar verrijst
een onsterfelijke eiland, schim van ons bijgeloof in een
sculptuur van zand, aangejaagd door windschepen,

ingeleid aan de kade van een ontvankelijke moeder schoot
die baart een wonderschone wereld waarin we zijn geland

... Illustratie: Bron: Unmortal ...

Schrijver: Pama, 26 april 2020


Geplaatst in de categorie: filosofie

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 35

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)