Foei....
Vandaag werd ik spontaan getroffen
door een aanval van lichtvoetigheid,
waarvoor geen therapie bestaat,
dan zéér sombere gedachten.
Mijmerend ga ik zitten op een bankje.
Somber denk ik aan de zinloosheid
van ons sterfelijk bestaan.
Mijn donkere wolken werden getroffen
door een aanval van de zon.
Ze verloren na een nutteloze strijd.
Daarna viel ik zomaar ten prooi
aan een aanval van lichtzinnigheid.
Een willoos slachtoffer werd ik
van plotselinge levenslustigheid.
Als veel te oude vent knipoog ik,
naar een veel te jonge meid.
Foei...
Zie ook: http://www.albertweijman.nl
Schrijver: Albert C M Weijman, 4 mei 2020
Geplaatst in de categorie: geweld
Een glimlach
van een vrouw
is als manna
een zegen
Een warm bad
een regenboog
zon in lenteregen...