Hun voetstappen in ons huis
Ik zelf ging vandaag op weg door huis een pad vinden
verbeelde mij dat beeld van hun verschralende haar.
De toetjes van gisteren stonden dus nog op de eettafel,
het bestek en de borden waren al wel weggeborgen
dus zonder die zorgen ging ik vandaag weer op weg.
Het heeft geen zin om vandaag over gisteren
over eergisteren te treuren, vandaag heet het nu.
Verdriet mag elders op een rustige plek met schaduw
of in de hoek van de kamer aan de salontafel rusten
want gisteren wensten ook zij elkander nog welterusten.
Ik zelf ging vandaag op weg buiten een pad vinden.
Eenmaal buiten groet ik de prachtige blauwe lucht
er huist een torenvalk net aan de rand van de schuur,
vlak onder het balkon geniet ik dit uur van de fellere zon
ik rust daar uit zie hoe een bloemknop zich ontsluit.
Kijk hoe de kamperfoelie al uit wil komen bij die bomen
de takken van de wilg zitten nog wat in de knoei,
wat staat er verder aan planten al enorm veel in bloei.
Een mus, lijster en merels zingen een waarlijk Hooglied.
Ja het heeft gewaaid dus ik heb leed meteen uitgezwaaid.
... Serie: Overdenkingen leven ...
Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman
Schrijver: annemieke steenbergen, 24 mei 2020
Geplaatst in de categorie: emoties