inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 71.154):

Hun voetstappen in ons huis

Ik zelf ging vandaag op weg door huis een pad vinden
verbeelde mij dat beeld van hun verschralende haar.
De toetjes van gisteren stonden dus nog op de eettafel,
het bestek en de borden waren al wel weggeborgen
dus zonder die zorgen ging ik vandaag weer op weg.

Het heeft geen zin om vandaag over gisteren
over eergisteren te treuren, vandaag heet het nu.
Verdriet mag elders op een rustige plek met schaduw
of in de hoek van de kamer aan de salontafel rusten
want gisteren wensten ook zij elkander nog welterusten.

Ik zelf ging vandaag op weg buiten een pad vinden.
Eenmaal buiten groet ik de prachtige blauwe lucht
er huist een torenvalk net aan de rand van de schuur,
vlak onder het balkon geniet ik dit uur van de fellere zon
ik rust daar uit zie hoe een bloemknop zich ontsluit.

Kijk hoe de kamperfoelie al uit wil komen bij die bomen
de takken van de wilg zitten nog wat in de knoei,
wat staat er verder aan planten al enorm veel in bloei.
Een mus, lijster en merels zingen een waarlijk Hooglied.
Ja het heeft gewaaid dus ik heb leed meteen uitgezwaaid.

... Serie: Overdenkingen leven ...


Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman

Schrijver: annemieke steenbergen, 24 mei 2020


Geplaatst in de categorie: emoties

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 58

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
annemieke steenbergen
Datum:
27 mei 2020
Geeraardt, een gedicht mag van mij een schilderij van woorden zijn, terwijl de lezer leest mogen ze het voor zich zien , ik hoop dat dat gelukt is. Groet en dank voor het lezen.
Naam:
Geeraardt
Datum:
25 mei 2020
Sfeervol beeldend neergezet.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)