inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 71.530):

Veenbrand?

Vergeten tijd ligt achter ons,
bewust of onbewust anders vertaald
zich in tegenstelling, onderhuids
baren we het vuur, tussen geboorte
en de eindigheid, zijn we de bemanning
van de schepen van de hemel en overzee,

tezamen zijn we het onontgonnen land,
uit de eierstokken van de zon en maan,
schepen worden kleiner, zeilen bollen
minder , tinten minder wit en zwart, het
ontbreekt de juiste tussenvorm, een eigen
entiteit waar iedereen zich in vinden kan,

wellicht uit de boezem van de toekomst
als we de gelijke lucht blijven ademen
hoop vult de hiaten in ons gewelf,
beschermt het licht uit de bronnen van de
wijsheid, omarmt de golven van verandering
in de scholing van de getijden waarin elk

individu moet gedijen, schede en roede
samen passend, beproeving die muren
slecht in onderscheid, een rollende
donder, een niet stoppen wind onder
de radar, als veenbrand ongezien verder
woedt, onblusbaar antwoord op stilten van

de weerstand, gelinkt aan alle levende zielen
aan elkaar verwant, daarin door te pakken,
zijn we weer te laat of te vroeg gestrand?

... Illustratie: Bron L1limb ...

Schrijver: Pama, 1 juli 2020


Geplaatst in de categorie: discriminatie

5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 75

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)