inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over corona

netgedicht (nr. 83):

Schaduwen

Zwarte peilloos kille zee
weten wij dan echt wat er
allemaal in wemelt?
of kent men de diepte van het donkere water?
Land zonder grenzen;
over de grens

De lucht kleurt vlammend rood
Hoe maken wij ons los
die dolen in zijn schaduw die ons vergezeld

Zijn adem raakt ons soms heel even
waar de hoop van
de verwachting hunkert
naar de frisse waterstromen

O stuwende kracht van de macht
met onze zinnen geboeid
opnieuw tot buit

ten dode vermoeid
moeten wij zwichten
weerloos in het gevaar
van een onbekende vijand de wurgende onzekerheid
dat aan onze
botten blijft knagen

dat blijft grijnzen als de dwang ons bespringt
wij het onderspit moeten delven

Een groot verlangen het hart opent
de muziek van onze ziel

De duisternis ontvlieden.


Zie ook: https://www.freeartandbeauty.exto.nl

Schrijver: eliZe Augustinus, 5 augustus 2020


Geplaatst in de categorie: corona

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 101

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)