ONVOLMAAKTE SCHOONHEID
soms wil het net niet ontstaan dat
op eigen leven gericht gedicht
een bloemknop die zich niet opent
een kuiken tikt zich door de dop
een weg naar buiten
aanschouwt nog net het daglicht
en dat dan toch alsnog zwicht
soms hebben de juiste woorden
even in je gedachten gehangen
je was net niet snel genoeg
om ze op papier te vangen
of je dacht vannacht weer
morgenvroeg vind ik
ze wel dit keer
en dan na een poos overzie
je je bureau overwoekerd met
proppen vol verdwaalde woorden
die niet dat gevoel verwoorden
wat je in gedachten had
en je kijkt en kijkt nog beter
en ziet daar ligt het voor je
in woord en beeld een in proppen
gevangen alles verbeeldende gedicht
Inzender: C.A. de Boer, 17 augustus 2020
Geplaatst in de categorie: emoties