inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 72.138):

Metselwerk?

De herfstzon kleurt de beloofde
hemel rood, hij spint de wereld
in een web vol clichés in spiegels
van een onverzadigd labyrint, speurt
naar waarheden uit het verleden,

van onmacht en onvermogen,
afkomst in brons gegoten bloed
tot aan de dood in een vast
gebakend lied van overleving,
ingevuld naar believen door

dualisme, waaraan een ieder
is blootgesteld, als gewijzigd
inzicht te boetseren klei, van
cement tot aan de bouwstenen
en elke misvorm waarin iedereen

zich in herkent als eigen baksel,
wat door de levensmolen is
geraakt, los van elke moraal
in een gemetselde taal, maakt
dat alles tot één feest,lijkt het

dat we hier maar even zijn geweest.

... Illustratie: Bron Pixelmania ...

Schrijver: Pama, 5 september 2020


Geplaatst in de categorie: moraal

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 74

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)