inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 72.199):

Springtijd?

Wij dansen om de oude zerken,
van gekarteld marmer, waaruit
bloed en staal moest stromen
en spitte vloeibaar goud uit de
moederschoot der weelde.

gefolterd en humaan gespleten,
deelde hebzucht de grond in tweeën,
Pyrrus gewin zonder lauwerkrans,
veegt de oostenwind het diepste
zwijgen weg, resten gerijpte druiven

in een eindeloze droom, verdeling
van gestolen buit, de heerser zwaait
met de scepter van geweld, levert
zich niet uit aan de moraal, maar een
springtijd is niet te stoppen, vertakt

de aarde zich in des zieners mededogen,
groene akkers worden autonoom, een
aardse vrucht kent slechts één smaak, die
proeft naar de schreeuw van zelfbeschikking.

... Illustratie: Bron: Zenzaj ...

Schrijver: Pama, 13 september 2020


Geplaatst in de categorie: filosofie

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 40

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)