inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 72.210):

Verloren verlangen

Daar sta ik dan ontbonden van verlangen
De eenzaamheid verloren achter de schermen van mijn geheugen
Geen barst waar het licht doorheen schijnt
Ijzig glas in het azuur verglinstert in de duisternis
als een onmetelijk zicht op mijn ziel
Doorbroken stemmen staren mij aan
en vertellen mijn geschiedenis
in een wereld ver van mij vandaan

Schrijver: Metten, 14 september 2020


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 59

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)