inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 72.285):

De laatste schaduw

mag ik voorzichtig
je schaduw van
de grond rapen
om te proberen
jou weer in
reanimatie tot
mens te maken

we hebben gepraat
de limieten bepaald
die we elkaar in
alle redelijkheid en
na goed overleg
op schrift
hebben gegeven

de werkelijkheid
is echter heel
anders gebleken
natuurlijk paniekte
haast tot chaos
kon helder denken
niet geboren worden

waarbij seconden
langzaam weg tikten
in besef van
afnemend leven
en de wens op
mogelijk herstel door
onze vingers glipte

toch was ik erbij
voorover gebogen
heb je ogen gesloten
handen gekruist
de laatste schaduw
liefdevol gedragen
ik wist je nu thuis


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 23 september 2020


Geplaatst in de categorie: actualiteit

5.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 77

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)