inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 72.292):

Wachten op leven ?

Is leven wachten?
Op onze stille dood?
Op het einde waarvan?
Op wat altijd is en was?

Luister naar het suizen in uw oren.
Hoor het suizen van de bladeren
door wind die door bomen blaast.
Het de stilte die u hoort.

Zo leeft de eeuwige stilte,
die trillingen nodig heeft,
om stil te kunnen zijn.
Stilte die in onze oren,
klinkt.

Zo heeft muziek rusten nodig
om prachtig te kunnen klinken.
Rusten die geen wachten zijn.
Zoals horen van een klok die tikt
geen wachten is maar verglijden.
Verglijden van de tijdeloze tijd.
Zo klinkt tijd in eeuwigheid.

Zaden zien kiemen is niet anders
dan kinderen die groeien zoals.
Zoals oudemensenzielen groeien.
Waar is ons wachten op?

Is niet kunnen slapen wachten?
Ontwaken werkt als verlichten.
Verlichting van ons bewustzijn
van wat waarachtig leven is.
In de stilte van de nacht.

Hoor hoe wind door bomen blaast.
Luister naar het suizen in uw oren.
Luister naar de stilte in muziek.
Naar een oude klok die tikt.


Zie ook: http://www.albertweijman.nl

Schrijver: Albert C M Weijman, 24 september 2020


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 50

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)