Jad

In dit absurde tijdperk te mogen
ademen

leven
aan te raken met de ernst van een jad


onder een hemel vol sterren een witte wolk
die ons voorgaat


verdrijft het masker van de dood


ik heb in een tuin vol met papavers gezeten
gekeken naar de gekleurde vogels en de


papegaai horen krijsen en ik was bang, maar
overal breekt de morgen aan


opgestaan met het brood van mijn minnaar
oud en voor eeuwig jong

Biografie van deze schrijver

Brood Minnaar

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59