inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 72.490):

Herfsttij (niet te keren...)

Glimmend plaveisel,
neons vloeien tot mijn voeten uit.
De wind veegt regen in mijn gezicht.
Jagend blad, kringelend naar de horizon..

Ik schurk tegen de einder aan,
risico-bewust over de rand te kunnen vallen.
En de glijbaan van de tijd af te moeten dalen.
Eindigend in eeuwig zand, zonder enige verheffing.
Met de horizon ver onder mij...


Zie ook: http://cees.geldersnetwerk.nl

Schrijver: Cees Sleven, 15 oktober 2020


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 117

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
16 oktober 2020
heftig mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)