Quetzalcoatl
Middernacht
klikken mijn ogen open
Camila hangt erboven
en strooit een handjevol teken
met de zwier van een Sint
Een decemberspook
dwarrelt trosjes bramen
die mijn borsthaar binnenvallen
en daar knetteren
knapzakjes kanker of
knagende knalerwten
ze mijnen daar de griep
en bloeien tot builen
Dit is vergelding
Spoot ik vanmorgen
haar jetsers onder de smurrie
wacht
heb ik haar dan bedorven?
is het ons verworven
in haar brein gestorven
om een klodder op het brons?
“Het was maar roomboter!”
roep ik dan
“Die tepels zijn net salamiplakjes -
het was een misverstand!”
Ze luistert niet
maar braakt ballen
mijn eigen ballen
Geplaatst in de categorie: liefde