inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 73.367):

Manhaftig

Tegenwoordig herstel ik snel van mijn liefdesverdriet
Het is er nog, een ondergrondse zee van tranen
Waarvan het bestaan door een mij onbekende
Slechts vermoed kan worden. Ludduvudduh
Duurt de helft van de lengte van de relatie

Maar de liefde voor deze vrouw zal nooit over gaan
Trots als een hond met een bot in zijn bek
Draag ik deze zee manhaftig mee naar mijn graf

Ik heb het meegemaakt. Ik mocht het meemaken
Dat zij bestaat. Dat zij voor mij bestaan heeft.
Wat een feest dit leven. Ik draag dit zoals het me optilde.
Verliefd op een herinnering die nog steeds toegankelijk is.

Er groeien bloemen uit mijn ogen
Er groeit passie in mijn lijf. De bodem wordt steeds dieper
Ooit hoop ik de wereld in mijn ziel te dragen
Maar voor nu, wind, til me op en neem me mee
Ik wil gewichtloos zijn en zweven

Schrijver: Jan van Loosdrecht, 30 januari 2021


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 115

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)