Tedere schreden.
Loop niet weg van je gevoel,
in de donkere nacht,
vadertje maan schijnt begrijpend
en lacht.
De berg ten top,
door heuvel en dal,
de staaf die je steunt,
je komt niet ten val.
Je rood scharlaken mantel,
die je behoedt,
je schreden heel teder,
vervolg je de vloed.
De stenen verdwenen,
terwijl je ze zocht,
eeuwen geleden,
wist je al dat het mocht.
Geen dwang meer,
geen buis,
kom draai je om,
keer het chaos de rug,
keer in Liefde terug,
naar Huis.
... Een intuitief geschreven gedicht. ...
Schrijver: aagje fama, 4 februari 2021Geplaatst in de categorie: spiritueel