inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 74.227):

Blijven in verdrijven

in mijn stem
huis ik,
draag daar d' intimiteit
voor ieder die bereid is
te horen wat ik fluister
het is vaak zacht van aard
zelden mooi, als ik zelf luister

maar ruis verspreidt echter wijd
en kluister ik
klanken binnensmonds
en botsen dan in volle vaart
tegen 't buitenlicht

ervaren dan een eigen leven
in lijf en ziel
door leegte gedreven,
ze zoeken een weg
naar enig emotioneel gewicht

't hedendaags gespin
vertaalt chaotische beelden
van inwisselbare gezangen
soms in de nacht ook angstig gekleurd

waar "mijn overdag" weer scheuren heelt
en ik dan hangende mist inwissel
voor onzichtbaar verlangen


Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 18 mei 2021


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 74

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)