Netgedichten

netgedicht (nr. 74.531):

zonder voorbehoud

Met de jaren komt de dood wat dichterbij
en kom je wat dichter bij de mensenkant
de kant van het hart steeds lichter van de gaten
gaten van mensen die uit het tafereel gevallen zijn
wat nog rest is het hart van de ander
wat dichter plakken, aan de gilet trekken
met slechts een paar woorden,
voorbij elke oneigenheid
want de dood omhels je bar en baarvoets

Zonder schoenen
zonder voorbehoud
en niets meer als onderpand
niets nog nakomend geen toezegging
geen gebaar noch een hand
die nog een laatste teken geeft
het kleedt je uit en legt het lood op de lippen
daar op de grens van dat land
waar een mens niet gaan kan
daar op de rand
waar de krop in de keel zwarte vleugels krijgt
om het duister in te glijden

Schrijver: Emiel Warswater, 25 juni 2021

Emiel.Warswater

outlook.be

Geplaatst in de categorie: afscheid

herdenking

afscheid

3.0 met 4 stemmen

190

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Emiel Warswater
Datum:: 26 juni 2021; Dank voor het compliment! Ja, de dood die je omhelst is natuurlijk ook mogelijk en naar alle waarschijnlijkheid ook evidenter. Ik heb er trouwens ook onmiddellijk het beeld bij, bij jouw metafoor van de dief. Mooie vondst. Ik wou hier de lijn doortrekken van de oneigenheid. Met de oneigenheid is geen mogelijkheid aan het onontkomelijke te ontsnappen en vandaar het omhelzen.

Naam:: Maxim
Datum:: 25 juni 2021; Heldere beelden, krachtige woorden, mooi uitgedrukt Emiel.
Toch vreemd dat ik las
"want de dood omhelst je bar en baarvoets"...
(beeld: 'als een dief in de nacht')

Geef je reactie op deze inzending: