inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 74.791):

Het Niet-bestaan van Vrijgevochten Liefde

Wil liefde vrijgevochten worden?

Is het een contradictio in terminis?

Blijft liefde die in kooien, beddesteeën leven moet,
geen uitverkoren liefde meer?

Wordt zij, de liefde zelve, eenzaam?

Verdoemd tot het einde van haar dagen?

Veroordeeld tot verwijl in angst en vrees?

En ach, is zij, gekooide liefde,
wat dat ook wezen moge,
nooit en te nimmer trouw?

Blijft vrije liefde daarentegen voor altijd eeuwig trouw?

Aan vrienden en vriendinnen
om elkaar in good and bed te minnen?

Leeft vrije liefde altoos tijdloos open?

Laten Eros, Cupido
en Amor en consorten
naast ongebroken gebroken harten kloppen?

Laten zij gezamenlijk en ieder voor zich en een voor een,
ons zelve woordeloos
in stilzwijgen
tot in de fijnste vezels voelen?

Wie ben ik, wie ben jij, houden wij, jij en ik, en alle menschen brüderwerdend van malkander, ten eeuwige dage?

Vragen vragen vragen, o Albert,
Vraag het Albertine

De prangende vraag is:
houd jij van haar en zij van jou?
Dat zullen wij nog zine...

--------------------------------
@Albert:

Et voilà collega-dichter Albert
Uw commentaar is weer geheel in lijn
Met dat wat wij reeds lang van u gewend zijn
Een veel te pretentieus filofestijn

Vol definities van het objectieve
Doch nergens lees ik iets
van 't subjectieve
Beleven van wat Albert dan verstaat
Onder hetgeen voor agapè doorgaat *)

Liefst viermaal tel ik 't kleine woordje "IS"
Alsof dat algemeen geldt voor ons allen
Spreek voor u zelf, niet generaliseren!
Wat liefde "is" hoeft u ons NIET te leren!!!

...En reageren of bedanken voor reacties is er ook al niet bij; een spin die zich aangevallen voelt spoedt zich nijdig uit zijn web...

*) agapè: liefde

Schrijver: Medea
Inzender: MdL, 25 juli 2021


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 57

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Albert C M Weijman
Datum:
25 juli 2021
Prachtige vragen zijn het die zéér zinvol door Medea worden gesteld. Paradoxaal is de liefde en fictief ervaren we dat liefde leeft in mensenharten. Een gedicht is subjectief. De liefde is boven elke tegenstelling verheven. Menen velen. Ongrijpbaar. Bewustzijn van wat liefde niet is. Daar zijn woorden voor. Gedichten maken iets wakker. Soms. Liefde?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)